-
1 zetrzeć z powierzchni ziemi
= zmieść z powierzchni ziemi -
2 zmieść z powierzchni ziemi
= zgładzić z powierzchni ziemi или zetrzeć z powierzchni ziemi стере́ть (смести́) с лица́ земли́ -
3 zetrzeć
глаг.• вытереть• вытирать• затереть• ликвидировать• оттереть• стереть• стирать• тереть• уничтожать* * *zet|rzeć\zetrzećrę, \zetrzećrze, \zetrzećrzyj, starł, starty сов. стереть;\zetrzeć tablicę (z tablicy) стереть с доски; \zetrzeć sobie nogę стереть (натереть) себе ногу; \zetrzeć na tarce натереть на тёрке; ● \zetrzeć z powierzchni
* * *zetrę, zetrze, zetrzyj, starł, starty сов.стере́тьzetrzeć tablicę (z tablicy) — стере́ть с доски́
zetrzeć sobie nogę — стере́ть (натере́ть) себе́ но́гу
zetrzeć na tarce — натере́ть на тёрке
-
4 powierzchnia
сущ.• верх• зона• лик• лицо• область• обличье• площадка• площадь• поверхностность• поверхность• пространство• раздолье• район• сфера* * *powierzchn|ia♀, мн. Р. \powierzchniai 1. площадь;\powierzchnia mieszkalna жилая площадь; \powierzchnia zasiewów посевная площадь;
2. поверхность;szorstka \powierzchnia шероховатая поверхность; ● zniknąć z \powierzchniai ziemi исчезнуть с лица земли; zmieść (zgładzić, zetrzeć) z \powierzchniai ziemi стереть (смести) с лица земли
* * *ж, мн P powierzchni1) пло́щадьpowierzchnia mieszkalna — жила́я пло́щадь
powierzchnia zasiewów — посевна́я пло́щадь
2) пове́рхностьszorstka powierzchnia — шерохова́тая пове́рхность
•- zmieść z powierzchni ziemi
- zgładzić z powierzchni ziemi
- zetrzeć z powierzchni ziemi
См. также в других словарях:
zetrzeć — coś w pył zob. pył. Zetrzeć kogoś, coś na miazgę zob. miazga. Zetrzeć kogoś, coś na proch, w proch zob. proch 8. Zetrzeć kogoś, coś z powierzchni ziemi zob. powierzchnia 3 … Słownik frazeologiczny
powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
powierzchnia — ż I, DCMs. powierzchniani; lm D. powierzchniani 1. «zewnętrzna, wierzchnia strona czegoś» Gładka, szorstka, chropowata, równa, falista, pomarszczona powierzchnia. Śliska powierzchnia jezdni. Szklista powierzchnia śniegu. Powierzchnia skał, głazów … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
pył — m IV, D. u, Ms. pyle; lm M. y «drobniutkie, sproszkowane ziarenka ziemi, piasku, różnego rodzaju rozkruszonych lub bardzo rozdrobnionych ciał unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów; kurz» Pył cementowy, śnieżny, węglowy … Słownik języka polskiego
